Zaletą SCLD jest to, że z niego wychodzi sygnał do sterowania buforem 74LS244 o nazwie TS (Tri-State). Jest on w stanie niskim, kiedy
wyjścia adresowe SCLD (VA0 do VA7) są w stanie wysokiej impedancji, czyli procesor może sobie sięgać do dolnego RAM. W ZX Spectrum tego sygnału nie ma, bo też nie ma bufora na szynie adresowej i cała zabawa z drugim obszarem pamięci obrazu kręciła się wokół wykrycia tego stanu ULA.
Jeśliby wewnętrznie w SCLD zmienić multipleksację szyny adresowej pamięci obrazu dla adresów VA0 (MA0') i VA7 ( MA7') na:
- VA0: A0 i A15
- ...
- VA7: A7 i A14
to 128K z wykorzystaniem kostek 4464 i zewnętrznym dekoderem portu #7FFD jest na wyciągnięcie ręki. Taka multipleksacja daje zgodność wsteczną z każdym Timexem bez rozbudowy do 128K i w którym dolny RAM jest na układach 4416. Jednak dla potrzeb klona można by pójść krok dalej zmieniając multipleksowane linie na:
- VA0: A0 i A7
- ...
- VA7: A14 i A15
oraz na multiplekserach zewnętrznych:
- MA0: A0 i A7
- ...
- MA7: A14 + /RFSH i A15
Mielibyśmy w zasadzie przeszczep z ZX Spectrum.
Ponad to mając dostęp do dekodera portu #1FFD (w sumie można to zrobić na jednym układzie wraz z dekoderem #7FFD) i dokładając jeden przerzutnik D z uwzględnieniem stanu D2, mamy sterowanie dwoma bankami ROM i odpowiednik ZX128K +2A/B i +3.