forum speccy.pl
ZX Spectrum => RÓŻNOŚCI => Wątek zaczęty przez: ZbyniuR w 2017.11.30, 13:18:25
-
Natknąłem się dziś na taką oto piosenkę.
I pomyślałem że może ktoś chce się podzielić swoimi refleksjami na temat.
Martin Lechowicz - Smutny programista
http://www.tekstowo.pl/piosenka,martin_lechowicz,smutny_programista.html
-
autor pisze: "ja chcę iść do łopaty" - no cóż różne są zboczenia. ;D
Przyznaję, czasami sobie myślę, że prości ludzie, którym wystarcza do szczęścia stanie pod budką z piwem, mają fajniej w życiu. Ale to nie ma nic wspólnego w byciu programistą.
-
Zawsze chciałem być elektronikiem. Taka pasja :)
Skończyłem szkołę średnią o profilu elektronicznym, potem studia.
Programować nauczyłem się sam w tak zwanym międzyczasie. Druga pasja, mniejsza.
Pracuję jako programista i z tej pracy utrzymuję rodzinę.
Czy to jest wystarczająca odpowiedź ? :-[
-
Nie jestem ani elektronikiem, ani programistą. Przygodę z programowaniem zakończyłem na poziomie i8051 lata temu na 2 czy 3 roku studiów. Potem był krótki epizod z Fortranem i Matlabem a z zawodu zostałem elektrykiem od wysokich napięć (od 100kV w górę). Czy żałuję? Nie. Może finansowo informatycy i programiści stoją lepiej, ale wyłączy się im prąd, to mogą sobie algorytmy przy swieczce, na karcte papieru rozważać. Tylko ilu z nich potrafi analizować algortymy bez udziału komputera.
A tam serio, zawodowo czasem potrzebuje wiedzieć, czy specjaliści od softu kitu nie wciskaja, trabiac że nie da się.
-
"Write in C"
https://www.youtube.com/watch?v=H4YRPdRXKFs
-
Tylko ilu z nich potrafi analizować algorytmy bez udziału komputera.
Tak zaczynałem :)
-
Na odpowiednim poziome różnice pomiędzy elektroniką a programowaniem zaczynają się zacierać.
Pamiętam miałem kiedyś taką książkę "Układy cyfrowe 7400" czy jakoś tak. Wykułem ją wtedy na pamięć i zacząłem projektować różnego rodzaju układy ze scalaków których wtedy nigdzie i tak nie można było kupić.
Dziś gdy mam dużo większą wiedzę zarówno elektroniczną jak i programistyczną nie umiem jednoznacznie stwierdzić czy uczyłem się wtedy elektroniki czy informatyki.
Jedno jest pewne logikę boolowską miałem potem w jednym palcu. Bardzo mi to pomogło przy nauce programowania GAL/PAL i wejść w assemblery z80 i rodziny MCS51.
-
Kiedyś być programistą znaczyło właśnie być człowiekiem od algorytmów. Obecnie programista to człowiek co umie posługiwać się IDE (zintegrowanym środowiskiem). Wnioskuję tak po obserwacji nowych pracowników w firmie, w której pracuję.
-
Informatyka to obecne samoistny dział matematyki, a nie biegłość w klikaniu myszka w IDE. Język programowania to rzecz umowna. Lubiłem topornego Fortrana, że względu na ilość bibliotek do obliczeń matematycznych, oraz ich optymalizacji. Chyba nie ma funkcji matematycznej, do której rozwiązania, ktoś już nie napisał biblioteki w Fortranie.
-
Programowanie to umiejętność rozwiązania postawionego problemu za pomocą najbardziej optymalnego algorytmu.
Język programowania, środowisko IDE, system operacyjny itp. mogą pomóc lub utrudnić optymalizację, ale nie zastąpią kreatywnego podejścia do rozwiązania samego problemu.
Nowi programiści, umownie nazywani "świeżakami" ;), potrafią dostarczyć dodatkowych wyzwań. Niestety coraz mniej programistów ma pojęcie jak działa procesor czy system operacyjny.
Osobiście uważam, że absurdalne niekiedy podnoszenie poziomu abstrakcji w tworzeniu algorytmów, to gruby błąd. Żelazo trzeba znać 8)
-
Moim zdaniem samo programowanie stało się zbyt łatwe, przez co rynek został zepsuty. Szczególnie widać to w PHP, zostało zepsute przez studentów i gimnazjalistów którzy robili strony WWW za 50zł.
Ale to nie wszystko, dobry programista teraz, wie co to są wzorce projektowe i wzorce architektoniczne, umie korzystać z frameworków i bibliotek. Nie oszukujmy się, stało się to rzemiosłem, klepanie aplikacji na ilość według wymagań biznesu, stosowanie ORM, frameworków, wszelkiego rodzaju kreatorów możliwa stworzenie bardzo szybko w pełni działającej aplikacji.
To nie jest nic złego, tylko trzeba to robić z głową, czasem powstaje taki ulep którego bardzo trudno utrzymać i modyfikować.
Są jeszcze programiści artyści, naukowcy, wizjonerzy, ta grupa wymyśla coś nowego, nowe algorytmy i zastosowania, wyciskają bardzo ze sprzętu, tworzą nowe wymyślne programy. Ta grupa ma wolną rękę w tworzeniu, czasem program się uda, przyjmie się w śród społeczności, czasem nie.
Takie moje przemyślenia...
-
Bardzo trafne, rzekłbym. Podpisuję się pod tym, jako osoba pracująca w tej branży od lat kilkudziesięciu :D.
PHP jest bardzo dobrym przykładem tego, jak to wiedza (początkowo) tajemna stała się czymś niesamowicie powszechnym i "zabiła" cały biznes. Kilkanaście lat temu, jak załapałem się na zwolnienia grupowe z wiodącego portalu w latach dotcomowego kryzysu, postanowiłem działać na własną rękę, robiąc strony WWW z użyciem szablonów, PHP i oczywiście baz danych. Bardzo mi się wtedy przydała wiedza wyniesiona ze studiów, takie duperele jak usuwanie redundancji w bazach danych, tworzenie indeksów, itepe, itede. Jakoś ze dwa lata tak ciągnąłem, dopóki nie zostałem "zabity" przez studenciaków trzaskających stronki po 50 złotych, bo tyle to ja płaciłem zawodowej artystce za sam szkic layoutu strony.
Kolejnym etapem było dłubanie w poważnych aplikacjach w gównianej firemce, jak się okazało, głównie poprawianie po studenciakach, którzy coś sklecili, przez chwilę działało (w warunkach laboratoryjnych), ale nie wytrzymało próby ogniowej, bo zabrakło wiedzy praktycznej (i teoretycznej również). Przyznam, że bardzo szybko (tzn. po blisko roku) bardzo się zniechęciłem do dłubania w kodzie (to była głównie java). Szarpanie się z kodem spaghetti stworzonym i poprawianym przez X osób, klient niezadowolony bo nic nie działa jak powinno, szefostwo niezadowolone że nie da się takiego crapu poprawić w przewidywalnym czasie... a do tego klientem byłą budżetówka, szpitale, więc i kasa nędzna, i oczekiwania wysokie - wszystko na już, na wczoraj, na telefon, przyjedźcie na zadupie i naprawcie w środku nocy. Praca jak na pogotowiu, tylko zamiast krwi sążniste stack trace'y.
Potem, przypadkiem, wdrożyłem się w świat frameworków, a właściwie - w narzędzia RAD (Rapid Application Development). Inny świat, inne pieniądze. Dokładnie tak, jak to PROTON opisał - korzystanie ze sprawdzonych wzorców, biblioteki, reużywalność kodu, uniformizacja, gdzie się tylko da. A do tego gotowe narzędzia do budowy, deploymentu, monitorowania, definiowania alertów. Zestawy pluginów do wszelkich możliwych systemów "obcych", współpraca z wszystkimi spotykanymi w biznesie bazami i hurtowniami danych. To się samo dewelopuje, trzeba tylko panować nad narzędziami, które się używa. Plusów jest cała masa, zrozumienie "kodu" (często są to diagramy, schematy zamiast linii kodu) jest znacznie prostsze i szybsze, więc przejęcie po kimś i dalszy rozwój aplikacji jest szybsze i tańsze dla klienta.
Ja to lubię, dalekie to od assemblera Z80, ale dzięki temu można skutecznie oddzielić pracę od hobby i nie mieszać ich przypadkowo :)
-
Zestawy pluginów do wszelkich możliwych systemów "obcych", współpraca z wszystkimi spotykanymi w biznesie bazami i hurtowniami danych.
Ktoś te pluginy też musi napisać. Ja się bardzo dobrze czuję w warstwie integracyjnej :)
-
Ale o to chodzi, że te pluginy (poprawniejsza nazwa: adaptery) od dawna istnieją, są dobrze "wygrzane" i objęte supportem producenta i dostaje się je w bundlu z RAD IDE (albo niektóre za dopłatą). To pozwala precyzyjniej określić koszty i czas realizacji danej integracji.
Jak ktoś próbuje po raz enty wymyślić koło klepiąc w javie, to jest to strata zasobów deweloperskich i testerskich. Które wcale nie są tanie :)
-
Hm, a kto tworzy RAD ? Humaniści ? ;D
-
Istnieją od kilku dekad. Kupujesz jak e-booka. W czym problem? Chcesz pisać własnego RAD-a?
-
Czyli postęp się zatrzymał i już nic nas nie zaskoczy.
-
dostaje się je w bundlu z RAD IDE (albo niektóre za dopłatą).
Coś mi tu pachnie EMBARCADERO. Dla mnie RAD dostarczany w postaci RAD Studio to technologia która się zatrzymała kilkanaście lat temu. W obecnej chwili dostępne są dużo lepsze i bardziej wydajne systemy "komponentowej" budowy aplikacji.
Bez względu jednak na środowisko programisstyczne, potwierdzam wzrost ilości bylejakości u młodszych kolegów po fachu.
-
Zobacz jaki jest wysyp aplikacji na smartfony ... 99.9% nadaje się do kubła.
-
Wręcz przeciwnie. Narzędzia dojrzały. Rozwój następuje w warstwie logiki biznesowej, a nie komunikacyjnej, ktoś jest obecnie bardzo dojrzała rzadko pojawia się w niej jakiś nowy protokół. Natomiast programista (zerwany już częściej deweloperem) masz coraz bogatszy przybornik gotowych narzędzi, pozwalających mu się skupić na realizacji opracowanej architektury, zamiast walczyć z błędami kompilacji. Znacznie się też upraszcza proces testowania, uniformizacja procesów biznesowych pozwoliła na budowę fajnych frameworków do testowania.
-
Bez względu jednak na środowisko programisstyczne, potwierdzam wzrost ilości bylejakości u młodszych kolegów po fachu.
Muszę się, niestety, zgodzić. Dość często szkolę ludzi prosto po studiach lub z małym doświadczeniem i brak im tego, co nasze pokolenie wchłonęło wraz z rozwojem systemów komputerowych. Za naszych czasów ;) trzeba było o komputerze wiedzieć jak najwięcej, by programować jak najlepiej. 20-30 lat wcześniej trzeba było być jednocześnie elektronikiem, by wymienić spaloną lampę w jednostce centralnej. 100 lat temu kiedy kierowca samochodu musiał być mechanikiem. A teraz?...
No trzeba się jakoś dowartościować, no ;)
-
Ja jestem ciekaw co będzie za 100 lat, gdy dupnie coś głęboko w sprzęcie albo równie głęboko w systemie, a najstarsi fachowcy nie będą wiedzieć jak to działało.
-
Właśnie! Na wszelki wypadek powinni wybrać kilku geeków i zmumifikować.
-
Ymmm... Chyba raczej zahibernować ;) Nie wiem do czego przyda się geek z mózgiem wydłubanym przez nos do osobnego słoika ;)
-
Zawsze będą tacy, którzy będą potrafili zrobić tzw. "obejście" lub tzw. "myk".
Znam tego typu rozwiązania z autopsji. Sprawa staje się mocno skomplikowana, gdy level "obejść" przekracza 4 stopień (kod oryginalny>obejście>myk>cwancyk>?????)
-
Ymmm... Chyba raczej zahibernować ;) Nie wiem do czego przyda się geek z mózgiem wydłubanym przez nos do osobnego słoika ;)
Oj tam oj tam, jak w tym kawale, można się pomylić - wykastrowanie czy obrzezanie, co za różnica ;)
-
Ja jestem ciekaw co będzie za 100 lat, gdy dupnie coś głęboko w sprzęcie albo równie głęboko w systemie, a najstarsi fachowcy nie będą wiedzieć jak to działało.
Już w 1980 Piotr Andrejew wymyślił taki czarny scenariusz Czułe miejsca (http://www.filmpolski.pl/fp/index.php?film=12975), tam na szczęście jeszcze znalazł się odpowiedni nawiedzony mózgowiec.
Z drugiej strony, skoro ktoś to wymyślił, to nigdy się nie zdarzy. Takie wymyślone historie nigdy się przecież nie zdarzają.
Prawda?
-
Jaaaasne. Wystarczy taka bardziej współczesna wersja spalenia Biblioteki Aleksandryjskiej i zaczynamy od nowa.
-
Ja jestem ciekaw co będzie za 100 lat, gdy dupnie coś głęboko w sprzęcie albo równie głęboko w systemie, a najstarsi fachowcy nie będą wiedzieć jak to działało.
Ej, ale przecież to się już zdarza. Bez nazw i konkretów, ale pracowałem przy projekcie który polegał na zmapowaniu tego co się dzieje w sypiącym się systemie, bo nie pracował już nikt kto go napisał czy utrzymywał i cała instytucja wisiała na systemie traktowanym jak czarna skrzynka, tu się wkłada, tu się wyjmuje, a jak się coś spsuło, to, eee, no nie wiem, może spróbujmy np te dane podzielić na mniejsze porcje, może przejdzie?
-
Pamiętam program magazynowy, pracujący pod DOS-em, napisany w PASCAL-u :)
Od zeszłego roku, już przestał pracować, wraz z magazynierem.
Obydwoje odeszli na emeryturę.
-
Mowicie o masowym developmencie, ale istnieja jeszcze R&D. W Polsce moze niewiele tego, ale jak kogos jaraja nowe technologie albo programowanie systemowe to jedyna opcja. Nie wszystko robi sie w PHP.
Prawda jest tez taka, ze zlozonosc systemow wzrosla niesamowicie - jeden czlowiek nie ogarnie dzis "full-stack" w kazdym obszarze. Wystarczy spojrzec na temat sieci - to nie sa juz czasy Novella i Pana Kazia od kabelkow.
-
Ja jestem ciekaw co będzie za 100 lat, gdy dupnie coś głęboko w sprzęcie albo równie głęboko w systemie, a najstarsi fachowcy nie będą wiedzieć jak to działało.
Za 100 lat to tylko ta sztuczna inteligencja, która dany system zaprojektowała, będzie wiedziała jak on działa. Ludzki poziom pojmowania będzie się kończył kilka pięter niżej.
-
Hmm już w tej chwili użytkowane są komputery kwantowe...
W ramach odpowiedzi na pytanie-tytuł wątku :-):
"Jesteś z dziewczyną na wystawie komputerowej, speszony tłum stoi wokół komputera, ty podchodzisz do klawiatury, wstukujesz parę komend, a tu ekran rozbłyskuje wspaniałą grafiką, rozbrzmiewa wesoła muzyczka, dziewczyna rzuca ci się w ramiona(...)" (z książki "Automaty liczą Komputery PRL", Bartłomiej Kluska, strona 168)
-
Z tego co sie orientuje to lepiej było zostac elektronikiem ;) Robi sie fejsa i wszyscy robią WOW ;)
-
Gazeta twierdzi że tak:
http://gazetapraca.pl/gazetapraca/7,90443,22802368,specjalisci-i-menadzerowie-w-it-zarabiaja-ponad-10-tys-zl-jeszcze.html
-
Media kłamią ;)
-
Media kłamią ;)
A co Ty gadasz. Jak cos jest w internecie to musi byc prawda :)
Np. moja Corka nie byla pewna czy jest mikolaj dopoki nie sprawdzila w inernecie i teraz juz wie.
:)
-
A jak duży procent tych co kończą informatykę zostaje specjalistą?
I gdzie w necie można sprawdzić czy Mikołaj istnieje? Bo sam chciałbym sprawdzić. A może nawet uda się usunąć mnie z niegrzecznej listy.
-
Tutaj mają na niego podobno namiary :-) : https://www.noradsanta.org/ (https://www.noradsanta.org/)
-
I gdzie w necie można sprawdzić czy Mikołaj istnieje? Bo sam chciałbym sprawdzić. A może nawet uda się usunąć mnie z niegrzecznej listy.
No właśnie dlatego powstał zawód programisty - oni muszą dużo zarabiać żeby sami sobie mogli kupować prezenty bo nikt ich nie lubi bo dużo zarabiają ;)