Emulator vs prawdziwy sprzęt

[Gelip]

Co sądzicie o używaniu emulatora zamiast prawdziwego sprzętu aby poczuć się jak za dawnych czasów? Chodzi mi głównie o podstawową konfigurację: TV, komputer, joystick i magnetofon.

Ekran
Rolę ekranu przeważnie spełniał kiedyś zwykły TV CRT. Dosłownie do tego samego TV można podłączyć komputer PC z kartą graficzną z wyjściem TV-Out włączając emulator w tryb pełnego ekranu.

Joystick
Dokładnie ten sam Joystick który kiedyś podłączało się do prawdziwego ZX można podłączyć do emulatora na PC np. za pomocą portu LPT i sterownika PPJoy o którym pisałem w artykule na portalu.

Magnetofon
Niemile wspominam współpracę i te ciągłe przewijanie taśmy aby znaleźć początek gry. Jeśli chodzi o loadery to spokojnie można zastąpić magnetofon np. odtwarzaczem plików MP3 lub WAV. Nawet jeśli miałbym dziś oryginalne kasety z grami to bałbym się ich używać z obawy o wciągnięcie taśmy lub ich uszkodzenie.

Klawiatura
No z tym to chyba największy problem - zwłaszcza jeśli zechcemy sobie np. przypomnieć programowanie w BASIC'u bo jeśli chodzi o gry to i tak joystick załatwia sprawę :-) No ale widziałem gdzieś adaptację prawdziwej klawiatury ZX jako PS/2.

[trojacek]

Dla mnie to jak zrezygnować z seksu na rzecz seksu przez internet Jasne, można - ale liczy się to, co tak naprawdę trzymasz w dłoni.

[Tygrys]

Ja mam to szczęście że z prawdziwym komputerem mam okazję przebywać dość często, choć nie ładuje z magnetofonu żadnych gier / dem.
Za to bez emulatora nie byłbym w stanie się teraz obyć. 100% dewelopmentu programów robię przy pomocy emulatorów, cross-compilatorów, wygodnych edytorów itp.

[trojacek]

Co innego "przyjemność obcowania", a co innego kodowanie czy robienie grafiki. Wiadomo, że wygodniej/szybciej/lepiej będzie na pececie.
Co do magnetofonu - mam alergię. Wolę jednak FDD3000. Przy braku miejsca na stole - divIDE.

[Gelip]

Ciekawe czy ktoś dał by się nabrać jakby posadzić go w jakimś pomieszczeniu gdzie widać tylko TV, obudowę z adoptowaną klawiaturą ZX jako PS/2 i joystick oraz odpalona byłaby jakaś gra i ten ktoś pograłby sobie w tę grę. PC ukryty tak aby nie było go widać ani słychać :-)

[trojacek]

Tak, o ile tylko emulator emulowałby zakłócenia obrazu

[KWF]

Re-boot takiego ustrojstwa zdradziłby wszystko. Obecnie można zbudować ZX na RaspPI Zero, nawet z zapiętym ekranem 3.2" w obudowie od gumiaka, z klawiatura gumiaka, ale to nie to samo. Koszt takiego emulatorka jest prawie taki sam jak żywego ZX, ale już nie ma tego "fun factora". Jedynie zabawa z samego budowania.

[Gelip]

Tak, o ile tylko emulator emulowałby zakłócenia obrazu

Spectaculator 8 posiada szerokie możliwości manipulacji wyglądem ekranu :-)

[Gelip]

Re-boot takiego ustrojstwa zdradziłby wszystko. Obecnie można zbudować ZX na RaspPI Zero, nawet z zapiętym ekranem 3.2" w obudowie od gumiaka, z klawiatura gumiaka, ale to nie to samo. Koszt takiego emulatorka jest prawie taki sam jak żywego ZX, ale już nie ma tego "fun factora". Jedynie zabawa z samego budowania.

Tak, ale tu chodzi o odczucia używania - siedzisz przed tym samym TV i klawiaturą oraz trzymasz w dłoni ten sam joy co kiedyś.

[tooloud]

Czas i sentymenty.

Czas, bo tak naprawdę ile mamy go na obcowanie z prawdziwym komputerem 8bitowym. Jeżeli mamy osobny kącik, monitor do naszego Spektruma to oderwanie się od rodziny na swoją godzinkę sentymentów. Jeżei chcemy coś porobić to jak Tygrys wskazał - nie ma co sobie utrudniać.

W temacie czy emulator czy prawdziwy sprzęt... Prawdziwy sprzęt to bardziej ceremonia. Zabawa w naprawianie, łatanie, polowanie, odkrywanie. Jeżeli chcę pograć na kanapie siedząc obok dziecka oglądające jakieś kreskówki - wezmę PSVitę i odpalę Fuse. Jeżeli będę chciał odpalić prawdziwy komp - zamknę się w swoim pokoju i odpalę go. Albo będę usiłował go odpalić i to będzie ta frajda.

[KWF]

Dla kogoś, kto nigdy nie miał ZX, różnicy nie będzie. Dla kogoś, kto ma sentyment to ZX czy innego Timexa, zawsze będzie niedosyt. Zgadnij, dlaczego kupiłem sobie +2A, +3 oraz odkopałem TC2048, pomimo posiadania emulatora im podobnych w laptopie? Mam Fuse w ostatniej wersji. Samo granie to jedno, ale lubię też pogrzebać w bebechach, a te z PC i makówki już mi się przejadły.

Emulator to nie to samo, co żywe zwierzę. Dla mnie odczucia identyczne, jak zdjęcie w necie a dobra fotografia cz-b na barycie.

[tooloud]

Dobra fotografia to dobra fotografia i nie ma znaczenia czy baryt czy kolodion czy cyfra - to jakbyś oceniał potrawę na poziomie garnka, w którym ktoś to gotował, ale rozumiemi szanuję to, że można popuszczać po nogach trzymając ambrotyp czy baryt. Brak mojej fascynacji formą wywołania zdjęcia wynika z faktu, że bardziej zawsze interesowało mnie ich robienie i z tego żyję.

Jeżeli mam godzinę na swój czas, wywalczony z rodziną pomiędzy obiadem u teściów, graniem w Monopol z dzieckiem i sprzątaniem - a mam ochotę pograć w coś na Spectrum to zrobię to w formie najmniej utrudniającej mi oraz marnującej czas. Wolisz w tym czasie wgrywać przez 20 minut z kasety? Spoko. Nie mam aż tylę czasu na słuchanie pisków. Mam rozłożonego szaraka - odpalę szaraka - ale wtedy się poalienuję w innym pokoju niż reszta rodziny.

To, że mogę sobie w każdej chwili włączyć dowolny komp z podpisu nie oznaczą, że istnieje jakikolwiek powód wedle którego muszę włączyć prawdziwy 35 letni komputer a nie jego emulator, nie popadajmy w chorobę.. 

[flypeter]

Ja używam i emulatorów i prawdziwego sprzętu. Jak chcę na szybko pograć w jakaś grę z lat młodości to odpalam emulator ZX, MSX, TRS-80, ATARi etc. kilkadziesiąt minut, kilka gier i jestem zrelaksowany
Natomiast odpalenie prawdziwego sprzętu to już ceremonia Robie to wtedy jak wygospodaruję sobie 3-5 g czasu w weekend tylko dla mnie. Wybieram 2-3 maszynki do zabawy i odpływam w 8/16-bit świat. To zupełnie inne odczucia. Do wielu maszynek mam nowoczesne nośniki na CF/SD, cartridge, flopki, które znacznie przyspieszają ładowanie programów.

Natomiast prawdą jest, że najwięcej przyjemności dostarcza przywracanie do życia tych maszynek. Człowiek musi dokopać się do dokumentacji, poznać choćby podstawy budowy i działania sprzętu... zabawa na kilka tygodni jak się trafi coś nowego, nietypowego. Wspaniała kiedyś była różnorodność sprzętu, w jednym czasie na rynku było kilkadziesiąt modeli komputerów bardzo różniących się między sobą. Człowiek docenia kunszt dawnych inżynierów, którzy mieli różne ograniczenia i potrafili pomysłowością sobie z tym poradzić. Obecnie czy to PC czy MAC wszystko na jedno kopyto... nudy.

[ZX Freeq]

Ja, jak chcę sobie tylko pograć to staram się uruchamiać prawdziwego Spectruma, chociaż w mieszkaniu z dzieckiem to wcale łatwe nie jest. (A jednak mojemu ojcu 30 lat temu się udawało! ). Jeśli mam wiecęj niż 5 minut na hobby to sprzęt, wpp emulator. Kodowanie/rysowanie jednak tylko w emulatorze. Z lenistwa i wygody.

[ZX Freeq]

Co do magnetofonu - mam alergię. Wolę jednak FDD3000.

To chyba już od czasów artykułów w takim jednym piśmie xx lat temu?

Mam tak samo. Chciaż lubię czasem szaraczka 128k odpalić z kasetką i.... pójść po "herbatkę"