Myślę, że czytelniejsze jest określenie "równania linii długiej"
We wzorach pojawia się oczywiście częstotliwość i faktycznie jest ona kluczowa. Sygnały Z80 mają raczej niskie częstotliwości (w ZX Spectrum najwyższą ma CLK, nie licząc sygnałów wideo), jednak dość długie ścieżki z wieloma przepustami mogą powodować istotną impedancję. Podpinanie interfejsów jeszcze ją powiększy, plus szum cyfrowy - same nieszczęścia
. Na szczęście są kondensatory blokujące.
Mimo to, wywlekanie linii adresowych oraz strobów /RD, /WR w jakąś pajęczynkę typu backplane +
n interfejsów może powodować rozmaite "wyścigi" np. w cyklach dostępu do pamięci DRAM. Dlatego chętnie bym widział w takim backplane bufory dla A0..15, /RD, /WR, /IORQ, /MREQ, CLK. Z liniami danych jest gorzej, bo bufor musi być dwukierunkowy, a sterowanie kierunkiem na tyle inteligentne, by nie blokować np. interfejsu z układem DMA.
Inny problem, jaki pojawia się przy rozgałęziaczach szyny, to łańcuchowa obsługa sygnałów typu /ROMCS. Przecież kilka jednocześnie włożonych interfejsów może chcieć podkładać swoje ROM-y... Tu bym widział jakieś pstryczki lub zworki do określania, który interfejs ma prawo włączać swój ROM (bo np. divIDE/divMMC nie zawsze musi mieć taką możliwość), względnie - który fejs ma w tym temacie wyższy priorytet.
Ale może przekombinowuję