Mikroprocesor Z80

Mikroprocesor Z80 powstał w 1977 roku w firmie Zilog. Był produkowany również przez Mostek, NEC, SGS. Klony produkowane były również w NRD (U880D 1MHz, UA880D 2,5MHz UB880D 4MHz) oraz ZSRR (KR1858VM1..VM3, T34VM1 2,5MHz).

Jest procesorem 8-bitowym z 16-bitową magistralą adresową. Oznacza to, że może bezpośrednio przetwarzać dane z zakresu liczb całkowitych w przedziale od 0 do 255 bez znaku lub -128 do 127 ze znakiem.
Możliwa jest bezpośrednia adresacja przestrzeni 65536 komórek pamięci lub urządzeń zewnętrznych.
Z80 zasilany jest pojedynczym napięciem +5V +/- 5% i wymaga taktowania jednofazowym zegarem (sygnał prostokątny o napięciu w granicach -0,3V..0,45V dla poziomu niskiego do Ucc-0,6..Ucc+0,3V dla poziomu wysokiego). Maksymalna pojemność wejścia zegarowego wynosi 35pF.
Maksymalny prąd zasilania wersji podstawowej wynosi 150mA, wersji A - 200 mA. Typowo 90 mA. Maksymalna rozpraszana moc wynosi ok. 1,5 W.
Podstawowa wersja może być taktowana zegarem maksymalnie 2,5MHz, Z80A - 4MHz, Z80B - 6MHz, Z80H - 8MHz.
Wszystkie sygnały kontrolne i sterujące są zgodne ze standardem TTL.
Zaletą Z80 jest generowanie adresu odświeżania, który może zostać wykorzystany do regeneracji zawartości pamięci DRAM.
Procesor może na sygnał zewnętrzny odłączyć swoje szyny danych i adresów od magistrali systemowej przez wprowadzenie ich w stan wysokiej impedancji, umożliwiając w ten sposób przejęcie na pewien czas kontroli nad przepływem informacji urządzeniom zewnętrznym (np. ULA w ZX Spectrum).