Czy CPC6128 to najlepszy 8-bitowiec?

[tooloud]

MSX2+ zjada niestety Amstrada (jak inne 8bitowe) swoimi trybami gfx (a osobna pamięć graficzna 128k robi swoje), stacja 720k, wbudowane oprócz klasycznego PSG czyli AYka OPLL czyli Yamaha YM2413. Panasonic MSX2+ mają tryb turbo (5.37 MHz).

[ZbyniuR]

720K ?   Które?

[tooloud]

MSX2+ w zasadzie każde oryginanie wydane jako MSX2+ a nie jako upgrade:)

wyjątek od reguły to Sanyo PHC-35J, brak stacji w ogóle. W sumie wyszło 8 modeli łącznie Sanyo, Sony i Panasonic. W MSX2 zdarzają się stacje 360k (np. bardzo popularny Philips VG8235) w niższych/starszych modelach, natomiast w MSX2+ poszły już 720k, zresztą - w 1988 roku to był już bezdyskusyjny standard nośnika.

[McArti0]

jaki jest transfer danych w tym MSX2+ z RAMu do VRAMu przez proc 3,58MHz?

i jak się włącza tryb 80x25 znaków?

[tooloud]

Kod: [Zaznacz]

SCREEN 0
WIDTH 80
SET SCREEN

pierwsze teoretycznie niepotrzebne, ale przecież możesz być w innym trybie, więc…

[damik]

@damik - DMA jest w Plusach. A mówiąc o Second Edition brzmisz jak Amigowcy NextGenowcy.   Moim zdaniem jest na to o 30 lat za późno.
Alan pisał w swojej książce że pod koniec 80ych zdawali sobie sprawę że bez poprawienia grafiki i mocy procka ani CPC ani PCW za długo nie pociągną. A może czytałem to w jakimś wywiadzie z byłym pracownikiem Amstrada. hmm. W każdym bądź razie planowali stworzyć model łączący zalety obu tych 8bit. PCW miał LocoScript, który był nie tylko świetnym edytorem tekstu, jednym z lepszych w tamtym czasie, ale był także systemem operacyjnym który miał możliwość zarządzania plikami oraz pamięcią i instalowania dodatkowych łatek i aplikacji działających w tle. Ale wykorzystywał znacznie swobodniejsze możliwości przełączania 16K banków pamięci niż te jakimi dysponował CPC. Przez co konwersja tego programu dla CPC raz że była trudna, a dwa oznaczałaby utratę kompatybilności między tymi dwiema wersjami LS, i trzeba by potem pisać osobne wersje programów dla LS na PCW i LS na CPC. No i oczywiście w PCW nie było kolorów. Dźwięków też ale to było łatwe do zrobienia i hobbyści dorabiali mu AYka.

Heh, DMA w Z80 było znane już znacznie wcześniej, ale koszty ... rozumiem,
Czy zbyt późno na SE (za późno to było już w latach 90'), nie sądzę jednak teraz w erze retro jeśli znajdą się chętni by to rozwijać a sam system będzie kompatybilny wstecznie.
LocoScript, powstały jakieś ciekawe aplikacje pod ten niby system ?
Na PCW były kolory ... potem, gdzieś widziałem projekt kolorowania gier na PCW

[ZbyniuR]

Ja kojarzę że jakieś chyba już ze 3  lata temu projekty wstawiania do PCW kart CGA.

[McArti0]

Kod: [Zaznacz]

SCREEN 0
WIDTH 80
SET SCREEN


znaki 6x8, więc to pierwsza rzecz w której MSX2+ nie zjada Amstrada 

[tooloud]

znaki 6x8, więc to pierwsza rzecz w której MSX2+ nie zjada Amstrada 

Bez matematyki prawie by się zgadzało W foncie 6x8 MSX2 ma 85x26 znaków (screen 6, screen 7 - 512x212px). To jakbyś wyciągnął, że w trybie "kanji" ma 6x16.

Co więcej - sam font dla liter wg książkowych zaleceń standardu MSX powinien mieć szerokość 5 pikseli.

Czy to oznacza, że na MSX czy MSX2 jest ograniczenie fontu do 6x8? Nie, wystarczy odpalić edytor fontów jak ten:
https://www.msx.org/forum/msx-talk/development/msx22-universal-font-editor-v33-with-drivers-kun-basic?page=0

[McArti0]

Przy matrycy 6x8 czcionka musi być 5 pikseli szerokości, bo inaczej była by paskudnie posklejana. tak czy inaczej 512pikseli szerokości ekranu to jest za mało żeby konkurować z Amstradem jako edytor tekstu. Czy Na MSX2+ można jakoś sterować procem graficznym tak żeby wyświetlać 640 punktów albo 720 w poziomie?

[ZbyniuR]

O ile mi wiadomo to w MSX nie ma overscanu, więc w poziomie jest 256, a w MSX2 max 512 pikseli szerokości.
Włączanie trybu 40 znaków zamiast 32, lub 80 zamiast 64 (w tej większej rozdziałce) wymusza stosowanie czcionek w których pionowe kreski mają jednopikselową szerokość. Ale za to na osłodę mamy w tej wysokiej rozdziałce 4 bity na piksel, zamiast tylko jednego jak w CPC. Czyli 16 kolorów zamiast 2óch. I myślę że jako Amstradowiec chętnie bym sie zamienił. Choć pewnie częściej bym stosował tryb 64 znaki.

Nieco bardziej byłoby mi żal Basica, mówię o jego prędkości. Ten w MSX1 jest ok 3.5 raza wolniejszy od CPC, a w MSX2 nie we wszystkich firmach stosowano rozszerzenie Basica, umożliwiające choćby przełączanie trybów i wyświetlanie literek oraz rysowanie kresek w tych nowych rozdziałkach. Trafiłem na wzmianki że nowy lepszy Basic, w tym i szybszy, (ale nie wiem o ile), był dostępny w kupowanym osobno Karcie z ROMem. Ale czy dałoby sie go kupić w PL, i o ile jest on rzeczywiście szybszy to nie wiem.

[tooloud]

na konkretnie MSX2+ chyba V9958 tego nie zrobi, ale na MSX Turbo R czyli ostatnim MSXie - 768×240 jest możliwe, tyle, że to nie jest już 8bitowy system

Miałem Amstrada, wiem jak wygląda tryb 80 kolumn, wizualnie napisanie czegoś na 80 kolumnach MSXa - nie robi mi różnicy. Dla mnie i tak fonty nieproporcjonalne to kalectwo do tekstów - tutaj dla mnie w 1984 roku wygrał proporcjonalnymi fontami i 100% trybem graficznym Apple Macintosh.

[tooloud]

Do nowego BASICa dawali w MSX2+ kompilator.

[ZbyniuR]

Ale przywaliłeś. A ile 6128 albo MSX2 można było kupić za jednego Maka w powiedzmy 1986? 
Bo wcześniej tego ostatniego jeszcze nie było. Albo o ile wolniej drukowała się jedna kartka w trybie graficznym koniecznym do różnej szerokości literek, w porównaniu z powszechniej wtedy stosowanym drukiem literek w kolumienkach? No i ile kosztowała drukarka do Maka, bo zdaje się że nie korzystała z portu równoległego.

Oki kompilator ale dopiero do Plusa, a na dysku czy w ROMie?

PS. No i nie myśl że do CPC nie było kompilatorów albo do obu 8bitówek edytorów z proporcjonalną czcionką.

[tooloud]

Nikt z nas nie miał w 1984 ani Maca ani Amstrada 6128 ani MSX2+. Na pierwszego nie było nas stać, drugiego i trzeciego nie było

Mówimy o technologii czy o cenach? Jak o cenach, to wśród 8bitówek i Amstrad i MSX były za drogie dla nas w PL, przynajmniej dla większości. Topowe MSX2 Philipsa kosztowały w cenie Amigi 500 albo i więcej (8280)

Kompilator do BASICa był na dyskietce.

Wiesz co ZbyniuR, ja się orientuję, żeby były te rzeczy do 8bitówek. Tylko nadal - tryby graficzne w nich były kulawe rozdzielczościowo bez przeplotów (optycznie średnie rozwiązanie), tutaj pionowa rozdzielczość, przewidywana pod telewizory powoduje, że ten hires 512 × 342 na Macintoshu w 1984 roku jest naprawdę dobrze wyglądający. To już nie są czasy, gdy jestesmy skazani na jedną platformę, mogę sobie te komputery postawić obok siebie i porównać jak to wygląda więc te klechdy i legendy netowe na temat platform są proste do weryfikacji. Tego pisania na Macintoshu to były bodajże 4 strony w pamięci (128k RAM na wszystko, czyli i system (sprawdzałem na MacOS3) - co prawda bez części bibliotek bo w ROMie i soft i nasz tekst i fonty).

Komputer do pisania... W 1988 roku jakbym miał kasę i potrzebę pisania (bez bolączek PL literek), to bym kupił Z88, 640x64px, jako sprzęt do pisania - nadal robi na mnie wrażenie. Na bateriach typu paluszki, mały, lekki, klawiatura spoko.

Dawało sie pisać na 64 kolumnach 4x8 na ZXie. Bo ludzie to robili.

Odnośnie Apple i LaserWritera... Mówimy o naprawdę dużym poziomie abstrakcji cenowej, ale też technologii na zasadzie ogromnej nowości. Dopiero co formuje się Adobe i post Xeroxowe rozwiązanie Postcript. Aldus wypuszcza swoją rewolucję do "small DTP" czyli Page Makera.
Styczeń 1985. Drukareczka Apple LaserWriter za prawie 6k USD. Bazuje na bebechach Canona. Tylko w tej drukarce miałeś Motorolę 68000 @ MHz, 512 kB RAM i 1 MB bufora. To jeszcze nie są czasy na Ethernet, jest za drogi nawet do Apple, więc wymyślili sobie LocalTalk'a czyli taki serial sieciowy, prędkość na minus, ale z jednej drukarki o równowartości 2,5 Macintosha 128k możesz korzystać w sieci na kilku kompach.

edit: ile się strona ładowała to Ci nie napiszę, ale drukarka jako taka jechała 8 stron na minutę w 300dpi. Potem porobili różne modele, więcej RAMu chyba nawet były modele z dyskami w środku.