Można zbudować proste MMU dedykowane dla tego systemu na TTL. Jego zaletą będzie szybkie przełączanie pomiędzy bankami, wadą sztywny podział pamięci 48/16kB i powstanie obszarów pamięci nie do wykorzystania (z 512kB użyteczne będzie tylko 400kB). Można rozwinąć tą ideę poprzez użycie 8-bitowy zatrzasku 74HCT273 który pozwoli na dostęp do całej pamięci, ale sztywny podział pozostanie.

8085 posiada wiele interesujących rozszerzeń, które nie zostały opublikowane przez Intela, gdyż mogły zagrażać promocji 8086, a są one dostępne w wszystkich 8085, niezależnie od producenta i wykonanej technologii. Jedynym producentem który umieścił je w swojej dokumentacji technicznej jest kanadyjska firma Tundra, reszta firm przemilczała o tych nowościach. Warto zwrócić uwagę, że te "nieudokumentowane" instrukcje 8085, które służyły do obsługi tablic, przebijały wydajnością i elegancją rozwiązania niezbyt udanych rejestrów indeksowych Z80. Niestety, już tamte czasy zapoczątkowały triumf marketingu nad inżynierią, czego świetnym przykładem jest też nasz ulubiony procesor Z80, lepiej było sprzedać produkt z podwójnym zestawem rejestrów, kosztem szybkiej obsługi przerwań.
W przypadku Z280 to użycie AVR był z mojej strony kompromis pomiędzy możliwościami a dostępną wielkością PCB. Można nie używać żadnego układu ustawiającego rejestr kontrolny procesora i godzić się z połową wydajności szyny zewnętrznej albo użyć drabinki rezystorowej ustawiającej określone bity lub prostej logiki. Sprawy się trochę komplikują gdy chcemy skorzystać z ładowania wstępnego, tu logika staje się bardziej skomplikowana i często sam proces odbywa się za pomocą PC (wspomniane rozwiązania warto prześledzić na projektach
Bill Shena). Użycie jednego małego i prostego mikrokontrolera rozwiązuje te problemy i jak komuś AVR wydaje się zbyt nowoczesny, do tego celu można użyć czegoś z "epoki" MCS-48 lub MCS-51.

Określenie "kolekcja" dla Z8000 było dwuznaczne, dopóki te układy nie są obsadzone w systemie, to jest to jednak pewna forma zbieractwa. Chcąc jednak zbudować taki kompletny system należy uzbierać takie fanty by móc cokolwiek z nimi zrobić. Owszem można iść po najniższej linii oporu i zadowolić się samym CPU, ale w przypadku tej architektury geniusz koncepcji Z8K Zilog jest możliwy tylko do osiągnięcia w przypadku posiadania dedykowanych elementów do tego systemu. Intel z 8086 to była tylko ewolucja 8 bitowego ekosystemu, korzystająca z istniejących rozwiązań które były znane na rynku, a Motorola spoczęła na laurach po wydaniu rewelacyjnego 68000 zapominając o jego otoczeniu. Dopiero trzecie wersje tych producentów (80386, 68030) osiągnęły możliwości pierwszej i jedynej iteracji Ziloga, ale też to już były w pełni 32 bitowe środowiska i pojawiły się na rynku prawie dekadę później.