Odchudzanie i inne zdrowotne

[Damianx]

deska nic nie daję , przez miesiąc z hakiem, ćwiczyłem tę metodę parę razy dziennie, nawet po parę minut. Zero efektu ,jedyne co mogę powiedzieć to ciut ale marginalnie ,zwiększyła się wytrzymałość na te ćwiczenie.

[ZorrO]

Ja tam nie wierzę w ćwiczenia w sensie ich skuteczności na odchudzanie.
Bywało że miesiącami pracowałem w miejscach gdzie dziennie dźwigałem tony rzeczy, przechodziłem dziesiątki km i to w ujemnych temperaturach, a wcale nie chudłem. A kiedy leżałem miesiącami bez roboty ale z lenistwa rzadziej po zakupy chodziłem to chudłem.

Może jak ktoś warzy setki kg to każdy ruch byle kiwnięcie palcem sprawia że pot sie z niego leje, to coś tam kalorii zniknie, ale jednocześnie taki wysiłek budzi dodatkowy apetyt którego i bez ćwiczeń grubasom nie brakuje. Strata czasu i nerwów.

[paroos]

To jest ćwiczenie izometryczne. Nawet zakładając, że idealnie od samego początku ktoś układa ciało i wszystko działa tak jak powinno, to efekt po miesiącu będzie prawie niezauważalny.
Ja bym obstawiał, że nie ma co sprawdzać różnicy przed upływem 3-6 miesięcy. To nie tak jak z crossfitem, ćwiczenia izometryczne to plan liczony na lata, nie na tygodnie.
Poza tym nie wierzę w korzyść deski w zderzeniu z potrzebą redukcji wagi. To raczej ćwiczenie na poprawę stabilności postawy, a przez to kręgosłupa.

[Damianx]

Może i tak , ale wszyscy gdzie byś nie poczytał to piszą że deska to już po tygodniu daje realne rezultaty ,więc opierając się na tym ,to nic nie daje.
Ale może źle to robiłem. Zresztą może jak pisze Zorro ,to dla ludzi bezruchowo-ćwiczeniowych jest dobre.

Ja mimo 50 na karku ,siłownia ,rowery , rolki , łyżwy itd itp, więc chyba deska już mi więcej nić nie da.

[tomi]

Deska - to ćwiczenie które ma pomóc w problemach z bólem w plecach, a nie w odchudzaniu (tu może jako skutek uboczny ). Wzmacnia mięśnie brzucha i pleców.
Ogólnie na odchudzenie ćwiczenia mają wpływ nie większy niż 20% reszta >80% to odpowiednia dieta jakościowa i ilościowa. Dobrana nie uniwersalnie lecz do stylu życia.

 

[paroos]

Zgadzam się z przedmówcą. Nie ma dwóch osób, na które ta sama dieta czy aktywności zadziała w taki sam sposób.
Czasem wręcz zadziała w odwrotny. Każdy potrzebuje indywidualnego podejścia.

[ZorrO]

Kiedyś w jakimś filmie dokumentalnym o odchudzaniu jaki oglądałem powiedzieli że parę procent ludzi ma takie geny że co by nie jedli albo ile by tego nie jedli, albo ile sie oszczędzali w poruszaniu się to i tak będą chudziakami, z drugiej strony parę procent ile by z siebie potu nie wycisnęli to nie schudną tylko raczej zemdleją z odwodnienia, a od głodówek prędzej zdechną albo uszkodzą sobie stawy niż schudną, chyba że operacyjnie zmniejszy sie im żołądek a później także usunie nadmiar skóry bo ta nie zbiega sie równie szybko jak tkanka tłuszczowa w diecie z minimalną ilością kalorii. Natomiast jeśli dobrze pamiętam ok 20% ludzi ma takie geny że zdradza objawy tego że bardziej intensywny ruch przyspiesza u nich utratę wagi. Ale to nie oni należą do tych co tą nadwagę najczęściej mają. A u pozostałych ćwiczenia poprawią kondycję ale nie zmniejszą im wagi. Owszem może też nieco poprawić sylwetkę bo parę procent fałdek zamienią na parę procent mięska. Ale dopiero po wielu miesiącach treningu a nie oszukujmy sie gdyby go lubili to by od lat to trenowali, a skoro nie lubią to długo nie wytrwają, dobrze byłoby znaleźć taką aktywność fizyczną która będzie im sprawiać przyjemność, np rower albo pingpong, taniec, uprawianie ogródka, a nie nudne machanie hantelkami czy skłony przysiady itp. Albo kurs garncarstwa na który trzeba wyjść z domu zamiast siedzieć przed ekranem.

Ale przede wszystkim trzeba redukować kalorie, tyle że trzeba to robić z głową psychologiczne triki stosować a nie liczyć kalorie, bo to długotrwały proces, a tymczasem bez dobrego patentu który na konkretną osobę zadziała nikt na dłuższą metę nie wytrzyma nawet stosunkowo niewielkiego deficytu kalorii. Bo tak szybko będzie w nim narastać irytacja że porzuci te ograniczenia najdalej po nastu dniach, a najdalej po kilku wróci mu to co ewentualnie stracił. A te triki często przeczą matematycznemu liczeniu kalorii.
Np. jadasz więcej czekolady, albo lodów, albo lasanii, albo kotletów (dla każdego to jest coś innego), i dzięki temu jesteś odporniejszy na inne pokusy. A żaden dietetyk ci takich produktów nie poleci no bo to przecież są kaloryczne bomby. Nie oszukujmy sie produkty spożywcze oprócz białek cukrów tłuszczów witamin i minerałów mają w swoim składzie także PRZYJEMNOŚĆ jaką czujemy w każdym kęsie. I jeśli w jakiejś diecie mamy wytrwać dość długo by nam spadła waga, czy nawet zostać przy niej na zawsze, to tego składnika nie może zabraknąć. Niestety często największe dawki przyjemności czerpiemy z tego co zakazane. Ale łatwiej zrezygnować z 90% innych dań czy produktów (także tych najzdrowszych) niż z tego jednego. Ale to jest właśnie pomysł jaki trzeba przetestować. Jasne że nie na stałe, bo jakieś niedobory mogą nam popsuć cerę albo stawy, albo nawet coś ważniejszego i trudnego do odwrócenia. A suplementy nie zawsze sie wchłaniają, trzeba czasem robić przerwy w pychotkach może nawet dłuższe i pojeść coś zdrowszego, albo odpuścić sobie ten ukochany ale i najbardziej szkodliwy produkt na rzecz np 2go, 3go czy 5go miejsca wśród ulubionych, ale za to znacznie mniej szkodliwego. I każdy musi eksperymentalnie znaleźć taki trik, zestaw i balans który na nim działa.

PS.: Niechcąco zgubiłem w grudniu 3kg. Ostatnio tak mało warzyłem prawie 20 lat temu. A że niechcąco bo sie tego nie spodziewałem. Więcej pychotek jadałem żeby uczcić święta, ale zamiast innych rzeczy a nie oprócz nich, (żeby kasy nie wydawać za dużo). Martwiłem sie że to sie źle skończy stąd moje zdziwienie. Próbowałem kontynuować dobrą passę i w 2 tyg stycznia zgubiłem kolejne 2kg ale już wróciły. Na szczęście tamte 3 zabłądziły mam nadzieję na stałe. W przypływie optymizmu obniżyłem sobie docelową wagę z 85 na 80, a mam 87. Może długotrwałe uzupełnianie pewnych niedoborów zaczęło przynosić efekty i pewne mechanizmy zaczęły mi prawidłowo działać po latach. Nie wiem. A zaczynałem niemal 5 lat temu od 125kg.

[damik]

Jakoś tak niedawno gdzieś wyczytałem że naukowcy odkryli jakiś hormon odpowiedzialny za łaknienie, podobno jedni go mają więcej niż inni i mają wtedy tendencje do zajadania i tycia.
Podany osobom z niewielkim łaknieniem powodował potworną i trudną do opanowania rządzę pochłaniania pokarmów, osoby te raportowały że przerwy w posiłkach były dla nich prawdziwą męczarnią i nie mogli się opanować z ilością spożywanych produktów.

[ZorrO]

Ja o tym pisałem w tym wątku wcześniej.

[andy]

Mam lepszy pomysł. Rower stacjonarny + dynamo. Do dynama przez stosowną przetwornicę podłączamy pajaca  i monitorek kamerki cofania. Kręcimy i gramy. Jeśli mamy więcej do zrzucenia to gramy dłużej. Można jeszcze użyć andrutina i AD8232 - wtedy od razu próba wysiłkowa. Na wszelki wypadek zostawić w pobliżu kontakt do A.S. Bytom.

[Maryjan]

Z powyższego wybieram "dymano"

[Roch]

>>> Z powyższego wybieram "dymano" <<<

Szczerze powiedziawszy ja też  Chociaż jestem miszczem w odchudzaniu. Kto widział ten wie   

Roch

[Boyo]

Od ostatniego mojego wpisu w tym wątku minęło już kilka miesięcy. Korzystając z Waszych porad, postanowiłem przetestować możliwości zgubienia kilku kilogramów. Wydaje mi się, że można to też uznać za klasyczne "postanowienie noworoczne"
Ale zacznijmy od początku...
W wakacje, dokładnie rok temu ważyłem 87kg przy wzroście 170cm - taka waga była dość niekomfortowa, ale co tam, jakoś się wszystko kręciło...
Jednak trochę później spotkało mnie coś strasznego: dna moczanowa - ataki bólu stawów w palcach u stóp, same z siebie, nie musiałem chodzić żeby doświadczać tego okropnego bólu przez który nawet nie mogłem spać.
Jeden lekarz diagnozował "zwyrodnienie stawów" i zaradził operację, drugi zalecił przyjmowanie leków przeciwbólowych, a dopiero "wujek internet" postawił poprawną diagnozę, podpowiedział też co się może do tego przyczyniać - "kontrowersyjny" sposób odżywniania... Więc tak na szybko, trochę z powodów lenistwa, spośród wielu zaleceń, postanowiłem wcielić w życie jedno z nich - zrezygnować z picia piwa.
Bóle ustały, czy to z powodu leków czy też niespożywania, nie wnikam, ale jakie było moje zdziwienie, gdy przed Świętami zanotowałem obniżenie wagi, wtedy było to już 83kg, spadłem o 4kg robiąc NIC!

Następnie przyszedł Nowy Rok i postanowiłem już konkretnie zadziałać...
Na początek rezygnacja ze słodyczy/czekolad, czipsy, frytki, picce i takie tam.
Oczywiście trochę ćwiczeń w domu, czyli ciężarki, pompki, a także i !plank!.
Zrobiło się cieplej, zacząłem chodzić na boisko - reaktywowałem piłkę do kosza, dodatkowo tzw. kalistenika czyli różnego rodzaju ćwiczenia na placyku na drążkach.
Rano i wieczorem robię sobie koktajl z różnego rodzaju nasion, są one wspaniałym źródłem białka, błonnika, witamin i składników mineralnych, lekkie ale pożywne.
Czyli do kubka z mlekiem dodaję w różnych konfiguracjach:
- mielone nasiona chia
- mielone siemię lniane
- mielony ostropest plamisty
- Maca żen-szeń peruwiański lub Ashwagandha
- granulowany czosnek
- mielone pestki dyni
- mielony sezam biały

Dodatkowo, z racji tego, że kuchnia mojej Żony jest nastawiona głównie na węglowodany, a organizm potrzebuje białka do regeneracji, szczególne po męczących ćwiczeniach, czasami kupuje sobie WPC.

To wszystko daje jakieś tam efekty.
- Wcześniej wracałem z roboty zmęczony, nic mi się nie chciało robić, a odpoczynek był przy komputerze i piwku, teraz mam więcej sił
- Zniknął "brzuch piwny", tak, wystający, twardy brzuch, jest spowodowany otłuszczeniem narządów wewnętrznych, co jest bardzo niebezpieczne dla zdrowia, a piwko znakomicie temu sprzyja.
- na początku roku, kiedy zaczynałem, nie potrafiłem podciągnąć się na drążku ani razu, teraz 10-12 z pełnego zwisu, bez problemów robię ok. 25 pełnych pompek i inne.
- no i waga, ustabilizowana na poziomie 74kg, może jakbym nie ćwiczył i trochę się pogłodził, to jeszcze by spadła, ale po co, lepiej mieć trochę mięśnia, niż tylko skórę i kości, zresztą w moim wieku o dobre "docięcie" jest niezwykle trudno

Tak wygląda historia mojego amatorskiego zrzucania wagi, bez siłowni, bez personalnych trenerów, bez liczenia kalorii, wszystko oparte na "chłopskich" metodach. Zobaczymy jak długo wytrwam, ale jedno wiem, najważniejsze jest wejście w pewną rutynę, później już wszystko robi się z przyzwyczajenia, a najtrudniej jest zacząć
Aaaa i sorry za przydługi post

[Maryjan]

Gratulacje !
Grunt to wytrwałość i samodyscyplina.
Oby tak dalej

[ZorrO]

Każdy przykład kogoś komu sie chce mimo trudów, i osiąga zamierzone cele jest inspirujący.